Ի՜նչ լավ է, որ չես դադարում խենթուկ մնալ / It’s so good that you don’t stop remaining a little bit crazy
Ի՜նչ լավ է, որ չես դադարում խենթուկ մնալ
Ի՜նչ լավ է, որ չես դադարում խենթուկ մնալ
Եվ աշխարհում քայլել լուսե բլուրներով,
Ամեն մանր զվարթությամբ ուրախանալ
Ու ծիծաղին ճամփու դնել կտուրներո՜վ:
Ի՜նչ լավ է, որ չես դադարում չծերանալ
Ու շտապում ես՝ ճանապարհին դեպի ընդմիշտ,
Ինչ լավ է, որ մի վայրկյանում անէանալ
Ու նորովի վերածնվել կարող ես միշտ:
Ամեն անգամ նո՛ր ես, զվա՛րթ ու ծիծաղկո՜ւն
Ամեն անգամ փոքր-ինչ առաջ, քան տխուրը,
Ի՜նչ լավ է, որ ժամանակը՝ քո պես տոկուն,
Քո տեսակով լրացնում է ամենուրը:
Քո հայացքով մեղմություն է երևակում
Այս աշխարհը խռովահույզ իր հայելում,
Այնպես թեթև ու պայծառ ես լուսարձակում՝
Խաղաղություն ներարկելով երակներում:
Ամեն անգամ ներդաշնակի անդրադարձն ես,
Ամեն դեպքում՝ ամեն ինչի հաշտարարը
Եվ ինչ լավ է՝ քո իսկ սկզբի վերադարձն ես,
Երբ կտավիդ մոլբերտն ես ու ստեղծարարը:
Ի՜նչ լավ է, որ Պարբերական աղյուսակում
Բնատարրի միավորման հանձնարարն ես,
Անձրևի պես կաթիլներով հողն ես թակում,
Գարնանային առվակի պես գետարարն ես:
Ի՜նչ լավ…
View original post 917 more words
